علل شل شدن پیچ + بررسی 4 نکته برای جلوگیری از شل شدن اتصالات

تست یونکر یکی از مهم‌ترین حوزه‌های تحقیقاتی در مورد اثرات ارتعاش بر اتصال دهنده‌ها، شناخته می‌شود که در سال 1969 توسط مهندس آلمانی گرهارد یونکر توسعه یافت. یونکر ماشینی را توسعه داد تا عمداً نیروهای ارتعاش جانبی قوی را بر پیچ و مهره اعمال کند – دستگاه یونکر آنقدر موفق بود که امروزه موارد مشابه در تجهیزات آزمایشگاه های مربوط به اتصال دهنده ها به کار گرفته می‌شوند. یونکر با آزمایشات مختلف متوجه شد که ارتعاشات جانبی به محور اتصالات، شرایط شل شدن بسیار شدیدتری را نسبت به ارتعاشاتی که در امتداد محور اتصالات ایجاد می‌شود، ایجاد می‌کند. در نتیجه، این بدان معنی است که بست های رزوه ای که با ارتعاشات جانبی سنگین مواجه می شوند، به طور قابل توجهی سریعتر از آنهایی که تحت ارتعاش محوری هستند، شل می شوند. این به این دلیل است که نیروهای جانبی به سمت زیرین سر پیچ می لغزند و باعث چرخش پیچ می شوند، در حالی که ارتعاشات محوری به سادگی به رزوه های پیچ یا مهره فشار می آورند که از انرژی استفاده کمتری دارند. در بیشتر کاربردها، جداسازی این دو نوع ارتعاش دشوار است و هر دو اغلب به طور همزمان با هم مواجه می شوند، اما این حرکات جانبی هستند که بیشترین تأثیر را دارند. آزمایش یونکر همچنین نشان داد که اتصال دهنده های خاصی که به عنوان “ضد لرزش” به بازار عرضه می شوند، موثرتر از سایرین هستند. به ویژه، یونکر واشرهای فنری را هدف قرار داد، که برای سال‌ها به عنوان اجزای ضد لرزش همه منظوره مورد استفاده قرار می‌گرفتند – او استدلال کرد که این نوع واشر فقط برای کاربردهای سبک مناسب هستند و به طور بالقوه حتی در کاربردهایی که در معرض ارتعاش شدید هستند توان مقابله ندارند که در ادامه ماشین تست یونکر این ادعا را ثابت کرد. این اتفاق به این دلیل است که ارتعاشات به طور همزمان روی هر دو طرف مهره عمل می کنند و اساساً تلاش می کنند همزمان در جهت عقربه های ساعت و خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخند – اجزایی مانند واشر فنری که فشار را روی یک نقطه از یک مهره یا گل پیچ متمرکز می کنند، روند شل شدن را با نفی موثر نیروهای سفت کننده مخالف در طرف مقابل مهره تسریع می‌کنند.